Serçe edasý ile uyanýyorum
Yokuþ yukarý vurmadan
yokuþ aþaðý koþmadan
nefes nefese...
Kar düþmeden gül yapraklarýna eylülde
en solmayan güller açýyor
renk alacasý ile ait olduðu yerde.
Bir anahtar deliðinden
gülümsemeden önce...
Bir el arýyor fersiz dizlerim
beklentimi emziriyorum saçak altýnda
Biliyorum ki;
Tutunamadan dal veremem bir daha.
Semtimize uðramadan þafaklar
Düz ayak bir yol gidiyorum
sevgin ile yan yana...
Güzellikleri büyütüyor
acýlarý küçültüyorum kanatlarýmda
Varlýðýmý baðlýyorum varlýðýna
hasretin acýmasýz yüzü
ulaþýlamaz olsa da...
Gözlerinde kayboluyorum
Kesik çizgilere basmadan
Sessizce dinliyorum
Millerce ötelerde
derin vadilerde atan kalbini.
Yolculuðum sanadýr ey yar
birazdan ineceðim
kimsenin bilmediði durakta.
Ulaþtýðýn yerler kadar mevsim üstü
göbek baðým kadar deðerlisin
sen kokan yanýmda...
Yeter ki buz tutmasýn
ruhumuzu geliþtiren zaman yolculuðu
Gün baharsa seviþ benimle...
hayaline dokunduðumda
bir siren sesinde
boðazýma düðümlenmeden önce...
Kehanetidir mutluluðun bir gülüþüm
Düþ ülkesinin renklerine boyansýn
senden uzak her günüm.
Çalan sirenler sana
gönlümdeki köþkü kucakla hadi durma...
Gülün dikenine takýlsa da rüzgarýn
yaslan çýplak kirpiklerime
Hayatým gibi kalsýn...
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.