Gazel

Kýrmýzý bir yaprak düþer mâziye
Leylâ yý, Mecnûn’un baðrýna eker.
Gönülleri saran o farâziye
Kerem’i, Aslý’nýn yurduna çeker.

Yanaðýnda billur bir çiy damlasý
Rüzgâra kapýlmýþ, sevdanýn hasý
Yüreðini sarmýþ, ayrýlýk yasý
Dokunan yazýya, boynunu büker.

Vuslat deryasýnýn, kuðusu gibi
Kapalý camlarýn, buðusu gibi
Âyân olmak için, duru su gibi
Arz eder üstünde, topraðý söker.

Savrulan gazelin, muþtusu neþit
Dökülür dalýndan envai çeþit
Sonunda her biri, birine eþit
Dîvanda dizinin, üstüne çöker.

Erol URAZ 25.09.2014 Kýrklareli







Sosyal Medyada Paylaşın: