Yasemen

O gün telefonda, hatýrlar mýsýn ?
Sesin titriyordu, merhaba derken.
Ya ben ne haldeydim, bir sorar mýsýn ?
Kalbim duracaktý, seni dinlerken.

Sus diyordu bana, sus gül aþkýna,
Bak iþte karþýnda, Þemsi Gülizar !
Ey bülbül, feryadý kes gül aþkýna,
Uyartma aðyâr ý, edip ahu zar !

Kavgaya dururken, kalbimle dilim,
Ölecek gibiydim, heyecanýmdan.
Son akþamdan kalan, ýslak mendilim,
Halâ kurumadý, göz yaþlarýmdan.

Nasýl unuturum o gülüþünü,
Utanýp baþýný eðerdin hemen.
Gelirken uzaktan yürüyüþünü,
Seyretmeye doyamazdým Yasemen !

Bir fermuar olsa, göðsümde derdim,
Alýp da içime, çeksem Allah`ým !
Adý saný, terkeyleyip giderdim,
Yasemen ben deyip, gezsem Allah`ým !

Þimdi ne haldedir, gurbet elinde,
Goncay dý, açtý mý bilsem Allah`ým ?
Deste gülse, bir yiðidin elinde,
Akan göz yaþýmý, silsem Allah`ým !

Ya Rab! Her ne derdi varsa bana ver !
Onsuz malý mülkü, haný neyleyim ?
Ýstemem, ömrümü al da ona ver !
Yasemen`siz tende, caný neyleyim ?

Diyorlar ki, bunca derde deðdi mi ?
Deðmez mi, uðruna ölüyorum ya !
Peki! O da senin kadar sevdi mi ?
Yetmez mi, ben onu seviyorum ya !

Muammer Bilim

Sosyal Medyada Paylaşın: