tutsaklýk gibidir sevmediðinin kokusunda yaþamak cehennemin dibini kollarýn baðlý aile zinciriyle insan olduðunu unutmak asýlý kalmak o görünmez iplerle
kadýn anlattý, ben dinledim kadýnýz dedi, anlarýz birbirimizi sevmiyorum eþimi çok iyi bir adam oysa iyi davranýyor bana bir þeyi beðendim desem hemen alýr getirir bir kez sorsa, fikrimi alsa iyi olur deðil mi?
seni bu yüzden can kulaðýyla dinledim ayaklarýnýn üstünde durmuþsun okudu mu çocuklar,evli mi? torunlarýn mý var, ne güzel sen baþarmýþsýn ben de düþünüyorum boþanmayý bu yüzden soruyorum her þeyi
kimseye sevmemek bahane olamaz adam iyi, evine bakýyor çocuklarý seviyor, gözetiyor inanmazlar ki sevilmeyince baklava yenilmiyor bunu yaþayan bilir
adam aðlayýnca üzülüyorum yoksa seviyor muyum ben bunu "acýma duygusudur dedim, ben de acýrdým acýmak ve sevgi ayrý þeyler"
öyle býrakýp çýktým yanýndan kadýnýn güzel þeyler düþün güzel olsun bir kez geliyoruz dünyaya ayný çatý altýnda sevgisiz yaþanýlmaz yaþamayan bilmez bunu!
gördüm kocasýný zayýf çekik gözlü biriydi sinsi bir bakýþý vardý belli deðildi ince dudaklarýnýn gülüþü hemen kalktým yanýndan kadýn haklýydý!
17. 09. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.