adalete ekmek kadar gerekli demiþ Bertolt Brecht onsuz yaþam olmayacaðýný her insana gerekli olduðunu söylemiþ onun için iyi bakýlmal adalete yeni doðmuþ bir bebek gibi doyurulmalý karný temizliði yapýlmalý
ya aþk dedim yüreði sararan insanlara bakarak nerde aþkýn yeþilliði? o da muhtaç olduðumuz ekmek gibi ama o doyurur kalbimizi biz onu býrakmadan o terkedip gitmez bizi
bir hamal gibi bir sürü gereksiz yükü sýrtlananlara boþaltýn yere bütün aðýrlýklarýnýzý güvercin kanadý taþýsýn kalanýnýzý mavi ne kadar güzel beyaz öylesine gökkuþaðýnýn bütün renkleri uçuþsun dedim içinizde aþýk olun sevin
kabul olunmaz bir dua deðil bu isteðine baðlý kiþinin her insanda farklý biçimde ruh bulur kiminde havva’nýn elmasýdýr ýsýrýlýr kiminde bir balon ilk havalanmadan sonra patlar kiminin kalbinde yaþar bir ömür boyu bir mâbede dönüþür insan gözleri
adalet kadar gereklidir aþk onun için döner deðirmen çarký onun için çalýþýlýr doðulur, ölünür aç kalmaktýr yokluðu bir mecnun gibi daðlara sürer ekin baþaklarýdýr Leyla ona uzanýlýr
ah aþk yanýmdasýn ama sevgilim nerde?
16. 09. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.