ihanet ihbarnamesi

’’kentler dolusu gözyaþý biriktirdi eylül
bütün serçeleri öldü þehrimin
ve saçlarýn
ayýn ayaklarýna dolanalý beri
dikiþ tutmaz oldu gecenin yarýlmýþ göðsü’’

suretsiz adamlar konaklýyor odamýn duvarlarýnda
soðuk ve rutubetli sancýlarýn
koynuna giriyoruz birlikte

yabancý gürültülere yataklýk ediyor sokak
bir telaþ ki sorma
kimi
kirpiklerinden asýyor sevdiði kadýný saçaklarýma
kimiyse
penceremin önündeki saksýlara gömüyor yalnýzlýðýný


afili yalanlar söylüyoruz gökyüzüne bakýp
yüzün yüzümüze asýlýyor bütün yüzsüzlüðüyle
serseri bir sýzýya
ýslýk çalýyoruz

bütün aynalar bir bir döküyor sýrlarýný
infilak ediyor akla zarar sarsýntýlarla
kekeme kederler

sonra
düðmeleri kopuyor gecenin
ayaza çalmýþ yelkovanýn dilinden sokarken akrep
ve
kýrýlýrken zamanýn diþleri kemiðimizde

suretsiz adamlar konaklýyor odamýn duvarlarýnda
hiç biri sen deðil
ve hiç biri
senin kadar isabetli kesikler atmýyor
þah damarýma..!