Gecenin bir yarýsýnda Gök gürledi þimþekler çaktý Ortalýðý anlýðýna aydýnlatan mavi ýþýklar Uyumaða fýrsat bulamayan gecenin Soluðunu kesen fýrtýnalar Ve de fýrtýnalara eþlik eden Esip savuran yaðmurlar Sanki tufan gününü hatýrlatýyorlar.
Yaðmurun dövdüðü savunmasýz dallar, Acýlar içinde çýrpýnýp salýnýyorlar. Kim, hangi insan görür ve duyar Mevsimini þaþýrmýþ titrek gülün figanýný, Bu insan çoðu kez kaygýsýz, derbeder, umarsýz, Baþlarýna geleceklerden habersiz, Boðulur gibi ses veren hep horultulu uykularýndalar.
Kuytuluklarda gözyaþý dökenler varmýþ; Açlýktan aðlayýp uyuyamayan nice bebekler, Tarifsiz acýlar içinde kalan anneler, Ne fýrtýnalarýn, ne de saðýr gecenin sesini duymazmýþ.
Aralýksýz çakan mavi ýþýklý þimþekler Niçin bu denli hýrslý, böylesine öfkeliler? Ders verircesine hep gerçeði yansýtýyorlar Nereden, ne zaman fýþkýracaðý bilinmeyen yýldýrýmlar Gerçeðin doðal yüzünü anlatamadýlar bencil insana, O insan ki, yaþamý boyunca hep derin uykularda.
Nereye düþeceðini bilemeyen damlalar sevda vurgunlarýna nazire olsun diye, camlara hep camlara saldýrdýlar!... Gecenin hüzünlü hasret þarkýlarý gibi Tek baþlarýna öylece, camlarda donup kaldýlar.
Böyle zamanlar da duyulur Ah çekip inleyen, “tutun ellerimden” “kurtarýn beni” diye yalvaranlar Onlar ki, pek çoðu sevda vurgunu yemiþ…. Devinmekten yorulmuþ bitap düþmüþ insanlar.
Hep hüzünlüdür böyle gecelerin týlsýmý Fýsýldamak bile zor gelir sevda-zenlere Gece uykularýný bedavaya satan uyur – gezerler “Sevdamý ver bana ey hoyrat gece” deseler de, Hep meçhule giden hoyrat geceleri tüketirler.
KEMAL POLAT 10 Eylül 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.