Mükemmel kurulmuþ bu dünyanýn düzeni
Hep döner, döner aksaksýz,
Yeter ki insanlar bir yerlerini bozmasýnlar!
Bu harika düzeni kýzdýrmasýnlar.
Ne kadar güzel bir uyum saðlamýþ
Bu tabiat, bu denizle, yer gök ve yýldýzlar
Yetmiþ iþte bu harika uyum ve renkler,
Mevsimlere ve týlsým dolu gecelere
Ýlham olmuþ mutluluða ve bin gülümsemeye.
Sular gibi çaðlayýp akmýþ insanlar,
Telaþlý, yorgun, soluk soluða,
Her bir yana ve sonsuzluklara
Akýp gitmiþ insanlar,
Kara deliklere kayan ,
Serüvenci yýldýzlar gibi,
Hem gülen, hem de aðlayan
Uzayýp giden yollarýn
Son yolcularý olmuþlar,
Nereye? hangi yöne?
Gittiklerini bilemeden.
Belli ki sonsuzluklara,
Belki de bilinmezliklere doðru,
Süreçlerin duraksamaz tuzaklarýnda
Ne olacaklarýný bilemeden.
KEMAL POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.