Hep güneþin doðuþunu beklerdik; Doðsun, doðsun da ýsýtsýn bizi derdik Ondan aldýðýmýz enerjiyi ve gücümüzü, Hiç yüksünmeden topraklarýmýza verirdik.
Sevgiliden çok sevdik topraðýmýzý ve toplumumuzu, Aðýz tadýyla yerdik onlardan derdiðimizi Çabalarýmýzýn karþýlýðýný bire bin verirlerdi “Hakkýnýzdýr, ana sütü gibi helal, yiyin” derlerdi.
Raflar dolusunca tanýmadýðýmýz þýk ambalajlý ürünler, Hepsi bize yabancý, asla bizden deðiller, Ne damak tadýmýza, ne de saðlýðýmýza uygunlar! Yamyam yiyeceði hepsi de kansorejen ürünler.
Hep kazanmak için bu ülkeyi ithalat cennetine çevirdiniz, Bin yýl kendine yetecek ülkemizin tarýmýný öldürdünüz!... “Sanayimiz geliþsin diye yaptýk bunu” dediniz Hani nerede vadedilen teknoloji ve de geliþmiþlik? Hadin oradan!.. bu ülkenin bu topraðýn yabancýlarý ! Sizler yarattýðýnýz onlarca milyon iþsizlerle öðününüz.
KEMAL POLAT 16 Aðustos 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.