Zaman hep vardý 0nu yakalayabilenler için, Ona verilen görevi, iþlevi yapardý Kötülüðün ve nankörlüðün ise; Hem tortusu, hem de kendileri Yollarýný þaþýra insanlara kaldý.
Zaman durmaksýzýn geçip gider; Ýnsandýr yerinde sayan Hep bilmezliðin sonucu ki, Boþa koyar dolduramaz, Doluya koyar aldýramaz.
Ýnsan böyledir iþte;
Ne gerçeði görmek ister, Ne de aðaran saçýnýn rengini Biraz da yaþam depremlerini düþünebilseydi Bilebilseydi ki en þiddetli depremlerin insanýn yaþam sürecinde oluþtuðunu.
Dili söyler, kalemi yazar da, insan bu, o yine de hep bildiðini yapar. Yer içer, çoðunlukla da hep derbeder Süreç dolar, yaþamýn bittiðini, Giderayak, ancak o zaman anlar.
KEMAL POLAT 16.10.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.