kimsesiz bir kanat gibidir
sensiz umutlar
dokunsan
sonum mevsimsiz hal
yoruldum
hüzün gökyüzlerinden
geziniyor ruhum
katýksýz çýrpýnýþlarda
bak çiseliyor zamanýn evreleri
onlarda düþlere muhtaç
sanki bir gülüþtür eylüle susuzluðum
neden
yoluna düþürdüðüm her yön
yaðmura susuyor
dileðim
ayaksýz þemsiyelerin altýnda senli günlere yürümek
kendime olan iltifatým
sýcacýk duygu kalýntýlarýyla tedirgin anýmsayýþlar
yine
sensiz bir eylülün göðsünde geziniyor yaðmur ritimleri
kavuþmayan kucaklarýyla zaman çekilmiþ tenhaya
incecik kanat sesiyle
elsiz ayaksýz kaldým
….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.