henüz aklýn tembihi kýrýk çizgilerde,,,
demek kolay
darmadaðýn vakitlere düþer
bir fýsýltýnýn düþ sesleri
ki
sabaha koþarken karanlýk
uzaklaþýr anlam
sürüklenir göz haznesindeki yürek çýrpýntýsý
baþlar
tinin kýyametinde yaþam
renk dilekleri gibi
boyun büker
i mgelerin nefesi
kirpiklere nemi düþer kalp sessizliðinin
nasýl ki aldýrmaz depolanmýþ gerçekler
karanlýðýn öz dengesine
o yüzden serin yerlere sereriz aklýn suçunu
artýk yersizdir içsel yolculuk
hesapsýz kalýþlara
kendi himayesinde hüzün dalý uyandýrýr kalp
ve
erimeye baþlar düþ süzgeçleri
hem de kendi bilinçaltýnda...
kaybolurken belirgin his dengeleri
ben aldýrmayacaðým
kimliksiz þafaklara
sende öpme duygularýmý
ey ruhum
sabaha gül düþüyor
yitirdi gün kýzýlý kendi yapraðýndaki ahengi
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.