Yorgun gecelerden kalan avuçlarýmda, Issýz ve ýþýksýz bir sevda feneriymiþ.. Yalnýzca sendeleyen aþkýmýn uçlarýnda, Nöbette bekleyense ama bir deliymiþ..
Gitmeliymiþ hoyrat yamaçlarýn baðrýna, Tavþan dað misali öykülenmeliymiþ, Yorgunluktan ruhuna gelinceye dek gýna, Topuklarýn üstünde debelenmeliymiþ..
Aþk günahýna bulaþtýrýp gönlümü, Gitmek yakýþmadý sana ey koca katip. Ben sükut için adamýþken ömrümü, Olmak yakýþmadý bana ümmi bir hatip..
Hadi ey katip al kalemi ve þaçmala, Çiz ey ressam þimdi en adi resimleri.. Benzetmiþ hayat bizi, deðersiz birkaç mala, Öyle bir yazýver ki yok olsun isimleri..
Bir belanýn içinde baþrol olmak ta kader, Mide bulandýran bir sinek olmak ta yazý.. Su her vakit ateþe hiçbir þeyi yakma der, Ve kaldýrýrlar bir gün bu düzenbaz enkazý..
Anlaþýlmaz sandýn belki, kalbinin kuraklýðý, Kuruttuðun sularý hep hüsn-ü zana yordum.. Gözlerinden gönlüme yol veren uzaklýðý, Bu kadar ulaþýlmaz ve keskin bilmiyordum..
Saniyeler tekrar yakalamaca oynasýn, Kaldýrsýn cenazemi aný sökük saatler.. Dakikalar þahidi olsun bu garip yasýn, Günler umutlarýma etsin bomboþ vaatler.. Ve gölgemin resmini boþ bir duvara asýn, Yüreðimden dökülsün hesapsýz kabahatler..
19.05.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Turan Osmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.