KENDİNE GEL İSRAİL
KENDÝNE GEL ÝSRAÝL
Þýmarýk çocuðusun sabýk Amerika’nýn
Hatýrla Firavun’u kendine gel Ýsrail.
Boðulursun içinde döktüðün masum kanýn
Aðlayan insanlýðýn haklý gözyaþýný sil,
Hatýrla Firavun’u kendine gel Ýsrail.
Kutlu toprakta açan güldeki dikensin sen,
Asrýn arsýz közünü Gazze’ye dökensin sen,
Yüzbinlerce çocuðun boynunu bükensin sen,
Býrak ettiðin zulmü hakkýn önünde eðil,
Hatýrla Firavun’u kendine gel Ýsrail.
Ram olup kör öfkene yine aþtýn haddini,
Umutlarý hapsedip çektin utanç seddini,
Osmanlý kollamýþtý unuttun mu ceddini,
Ettiðinden davacý Hakk’a yakaran her dil,
Hatýrla Firavun’u kendine gel Ýsrail.
Gam kokusu sindikçe göðün mavi tenine,
Öldürdüðün çocuklar þan katar zaferine,
Anlam veremez aklým katmerleþen kinine,
Senin de can mülkünü harap eder Azrail,
Hatýrla Firavun’u kendine gel Ýsrail.
Susmaz ana feryadý, gözyaþlarý yorulur,
Gözlerdeki hevesler toplarýnla vurulur,
Akþamý öperken ay barýþ göðe savrulur,
Çökerler diz üste emrindeki onca fil,
Hatýrla Firavun’u kendine gel Ýsrail.
Kapatma kalp gözünü, þöyle bir bak etrafa,
Bir kez sevmeyi dene hýncý kaldýrýp rafa,
Dinsin zulüm rüzgârý, bitsin kahreden cefa,
Ezdikçe çaresizi sen oluyorsun sefil,
Hatýrla Firavun’u kendine gel Ýsrail.
Halil GÜRKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.