EFKAR DÜŞER

EFKAR DÜÞER

Dünler güne yabancý, bedenler cana gurbet,
Gafletin gölgesinde þeytana inkâr düþer.
Pembe bohçada saklý aranýlan muhabbet,
Düþlerimin peþine bir sarhoþ rüzgâr düþer,
Ömrümün iklimine hep sahte bahar düþer.

Gönülsüz þafaklarda güneþ bir baþka doðar,
Yalnýzlýðým kendimi kendi içimde boðar,
Esaret ki gündüzün aydýnlýðýný saðar,
Susar lal olur dilim, gönle ahu zar düþer,
Artan susuzluðuma þer akan pýnar düþer.

Elemin yelpazesi titrer zaman elinde,
Piþmanlýðýmdýr her dem gezer rüzgâr dilinde,
Saklanýr mahcupluðum saçýmýn her telinde,
Yaþamadan baharý lapa lapa kar düþer,
Bahtýma sýla deðil bilinmez diyar düþer.

Kalbimdeki katreyi sýðdýramam engine,
Deðiþir gökkuþaðý, döner ateþ rengine,
Seyirciyim nefsimin mantýðýmla cengine,
Ne borçlarým ödenir, ne mizana kâr düþer,
Düþündükçe gönlüme bir ince efkâr düþer.

Yýldýzlar taþýr vakti sonsuza usul usul,
Karþý konulmaz buna, böyledir ulvi usûl,
Ecelin pençesinde beklenen malum vusul,
Gözledikçe yolunu aklýma o Yar düþer,
Ne yazýk ki baðrýma götürdüðüm nar düþer.

Halil GÜRKAN

Sosyal Medyada Paylaşın: