sen sevda yokuþunda attýðým ilk adým
yüzüme düþen çocuksu pervasýz umarsýz ilk gülüþ
dilimden düþen anlamlý bir çift söz..
sen alevleri arþa deðen
yandýkça çoðalan külleri bile sen olan koca yangýným...
devrik cümlelerime dip not düþtüðüm
en gizemli sözcüðümsün...
coðrafyamda hüküm süren deli esintim
çaðýl çaðýl boz bulanýk deli deli akan ýrmaðýmsýn...
mýsra mýsra onlarca þiirim
bu sevdaya kaç þiir sýðar bilinmez
ölüm kadar sessiz okuma sen bu þiiri...
rehin býrakýp senli seviþleri göksuda yakamoz hengamesine
içimdeki senle çoðalýyorum hoyratça...
kapa gözlerini sen bakacaðým
bu aþþaðýlar aþþaðýsý yer yüzüne...
oysa silmeliyim
aklýmdan seni anýmsatan þarkýlarý bir bir
düþmeliyim siluetinden bir seni birde beni
bu kasaba gibi ardýmda býrakmalýyým kimliksiz künyesiz...
þimdi içimden uzaklara geçip giden göçme kuþlar gibisin
bir baþka bahara dönmek ne mümkün...
susturdum içimdeki senli sevinçleri
bir damla yaðmura hasret kavrulmuþ çöller de kum tanesi gibisin...
rehin býraktýðým
yüreðimin kalabalýðýna karýþan gölge gibisin
içimde senle rastlaþýnca neden hala þaþýrýyorum...
oysa yumdum gözlerimi görmedim çýkýp gidiþini
neden korkuyorum...
þimdi yüreðimin baþ köþesinde bitimsiz acýmsýn...
sustu içimdeki sevinçler
okuma sen bu þiiri söyleyemez sana söyleyemediklerimi...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.