SEN

Bugün günlerden sen,
Ve seni anons ediyor sabah radyosu,
Ýlk günaydýn postasýyla.
Bende eskisi gibi diyorum sen kalmadý,
Varsa sende biraz sen versen,
Seni alsam üzerime,
Seni okusam biraz, seni yazsam,
Seni çizsem þehrin ýþýklý reklam panolarýna,
Seni baðýrsam zalimin yüzüne,
Kendimi kaybetsem diyorum,
Mesela harflerin boðazýný sýksam,
Öldürürcesine,
Seni yazacak bir þiirin harflerini silkelesem cebinden,
Yahut Senli bir destan yazsam kahramaný ben olan.
Veya Senli bir oyun oynasak,
Ben ebe olsam hep etrafýnda dönsem,
Bitmese bu oyun.
Komþunun kýzý kapýyý çalsa,
Seni sorsa,
Kalmadý bana yetmez desem,
Bencillik etsem,
Elindeki fincaný boþ göndersem.
Böyle,
Ceplerimden içeri seni sokuþtursam,
Týka basa ceplerimi senle doldursam,
Þivan Perverden “Gule Mahrume” türküsü olsan,
Sazýn telinden dökülüp bana gelsen.
“Gule kurban” desen elimi tutsan,
Ayaklarýmdan tutup,
Baþýmýn þafaðýna kadar beni süzsen,
Hadi adam düþ önüme de/sen,
Bende önüne düþsem,
Senle yürüsek böyle,
Nirvanayý geçsek,
Zamana çýksak,
Ben çay demlesem,
Sen sigaramý uzatsan,
Senli bir türkü tuttursam,
Senli bir sigara tüttürsem,
Senli olsa her þey,
Ah/sen y-ok musun sen




Nöbetçi_Piyanist
Sosyal Medyada Paylaşın: