sanki üstü örtük bir kuyuya adým atar gibi çýktým dýþarýya önümde ölü bir serçe selâmlamak isterken yeni günü çakýlmýþtý betona. atlayýp geçtim üstünden yoktu umar
bir baba Filistin’de ölü çocuðu kucaðýnda götürdü gömmeye her gün yeniden hortlayan kýyýmlardan hýzlý adýmlarla uzaklaþmak isterdi aslýnda atlayýp geçmek bomba yaðdýrýrken Ýsrail bütün bu yapýlan katliamlarý gömmek
kan içindeydi kefeni bebeðin kan içinde elleri gözleri kapalý dünyanýn. nereye iri iri açýlarak bakardý o kahrolasý gözler görmezse bir çocuðu
can mýydý petrol, dolarlar hangi bakýþ açýsýndan atýlýrdý kalp yerinde para olan köle bakýþlar! görmezdi atýþ alanlarýný