kanatlarýnda uçtuðum zamandý daha hýzlý tempoda yürüyordu insanlar bulutlar artýk ürkütmüyordu tepemize kapkara inseler de öylesine masmavi bir giysi vardý tenimde bir deniz gibi kulaçlayýp seni giyinmiþtim özgürlük
düþlerini bakýþlarýma býraktýðýn günlerdi çaðlayarak aktýðýn en yüksek yarlardan korkun uyumaktý göre göre daraaðacýný çocuk ellerin nasýl býrakýldýðýný görerek yapyalnýz kalmaktý þarkýsý tükendiðinde kuþlarýn unutmaktý alnýna dayanan silâhý kalmaktý altýnda kaç ülke yükün
yine korkaklar ve gövdesini umuda dayayanlar vardý sokaklar aðlýyordu bilmiyordu bu kan kimi gömecek bu umut kimin gölgesinde büyüyecek bir þey vardý bildiðimiz birgün mutlaka direnecek halk her gün gramý eksilen ekmekler gibi özgürlüklerinin eksilmesine! daha yýllar vardý direngen haziran’a
kanatlarýnda hafiftim özgürlük esintilerinde..
9. 7. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.