Bilesin

Eyy!
Benim suretimden düþen âhmâk halim;
Neydi bu gidiþinin sebebi
Vicdanina yaslanarak soruyorum?
Ellerin avuçlarýmdan kaybolurken
Sözler vermiþtik birbirimize.
Hani toprak avuçlarýmýzda koruyacaktý?
Ayrýlýk anýlmayacaktý dudaklarýmýzda
Hani hiç bir sevda kandýrmayacaktý bizi?
Hani ölüm bir tek Allah’ tan gelecekti?
Bu gidiþ hayra yorulmaz bilesin!




Sabahýn ûveyi göç ederken gözlerimden
Soylesene adýný alnýma yazdýðým;
Kaderime keder diye kabulleniþim
Sen hangi Cehennemi terkettin ellerinde?
Sana yanmaya meyilliyken bakýþlarým.
Usul usul kýyamet kopuyor alnýmýn secdesinde
Niyetsiz bir dûâ’nýn âmînînde konaklarken
Gidiþinin sýratýnda tökezler parmak uçlarým bilesin!




Âþkýnýn nârâsýnâ canýmý biçtiðim;
Sordun mu þêhâdet ederken diline
" Daha kaç kez gitmeli " diye.
Oysa beli kýrýlasý bir günâhýn
Tövbesinde sayýkladýðým iyi niyetimdin.
Saðým da sabahlayan melekler þahidimdir
Gûnâhýma ortaklýk ediyor gidiþlerin bilesin.




Kêrbêlâ boþluðu dizlerimin bað sancýsýnda
Yetim boynumun yürek acýsýnda
Kellemi þeytana satar gibi
Azrail’den ölümü dilenir gibi
Son kez yumuyorum gözlerimi yokluðuna.
Hemde t a p a r c a s ý n a.




Eyy!
Benim kaderini Yûsûf’a benzettiðim;
Sana harf harf þiir olmaktansa
Kefensiz ölmeye yêmin ettim bilesin!...











Sosyal Medyada Paylaşın: