|| Kekeme ömrün son perdesi ||
Gözlerimin sýratýnda tökezlenen uykumun masum yaný
Yüreðine adadýðým ömrümün iç çekiþli ayrýlýðýsýn!
Göçmén Kýzý *
Hayallerimin var oluþu
Memleketimim yetim çocuðu
Bastýðýn topraklara el süremediðim
Yoksunluðumun adý.
Bir bakýþýna yüzümün tersini silen
Gözlerin deðdikçe pýnarlarýma
Çoðalýyorum yokluðumdan varlýðýna
Varsýn çekilmesin kâhrýn
Varsýn ellerinde ayrýlýk olayým
Ne gelirse gülüþünden gelsin…
Gökyüzünün rüyasýna aldandý
Gurbetimden göç eden gölgeler.
O gün bir duâ düþtü dilimin boþluðuna
Cehennem kokulu aþk!
Ýnfâk etti ruhumun serkeþ halini.
Göçmén Kýzý *
Ki deðil midir kör kuyular
Züleyhayý yýllardýr Yusuf’a yar etmeyen…
Ölmeyen topraðýn baþ aðrýlý sancýlarý baþlýyor göðsümde.
Saçlarýnýn en ince telinden düþüyor ayrýlýk.
Bulamam seni kaybettiðim mevsimi
Kuþlar uçmaz / ken gözlerimden.
Dilinde ki harfler düþer yanaðým al rengine
Asarým gençliðimi Urfâ’nýn bir köþesine
Kürtçé þarkýlar söylerim, Kürtçé kýnalar yakarým
Elleri olmayanlarýn avuç içlerine.
Tüm karanlýðý yokluðunun ateþiyle yakarým
Bir yetim gibi dudak bükerim ardýn sýra
âh Göçmén Kýzý *
Yokluðunu ö l d ü r m e l i.
Gözlerin!
Kâbéli yetim bir lisanýn bakýþýnda c â n bulur.
Hâydi, Göçmén Kýzý *
Ayný Þehrin,
Ayný mevsimin yaðmurlarýný içelim.
Topraðýn bin bir altýnda öpelim dudaklarýmýzý
Islansýn içimiz.
Sustur éy!
Ömrüme ayak baðý olan ayrýlýðý gusledeceðim göðümden.
Kýrýk intihar sürgünü gülüþlerimin
Ruhumun þiltesinde ki çizginin
Adýydýn sen Göçmén Kýzý *
éy!
Gözlerinde ki Céhénnémi yaþat bana
Dudaðýnda ki Kýyâmétté son bulsun ömrüm.
Kýzýlca Kýyâmét kopar rüzgârýn ýslýðýnda.
Yakamozlarýn en iðneleyici kérbélâsýnda
Geceye küskün bakýþlarýndan topluyorum gitmelerini.
Siliyorum alnýmda ki yazýyý
Ruhumun süt kokan diþlerinden
Çarmýha geriyorum ayrýklarý.
Kalbimin sýrâtýnda yýllardýr birikmiþliðimle
Aðlayarak bir ömür taþýyorum.
Serçe parmaðýmýn ucundan sarkan vedalardan
Payýmý alýyorum.
Cihâdýn beþiðinde son bulurken ömrüm
Parmak aralarýmda senden gidemeyiþlerim.
Dudaklarýmda yüreðime deðer nasýrlý hasretim
Bir sana sevdalý, bir sana ürkek.
Þimdi h o þ ç a k a l
Yüzümün nârâsýný parçalayan ayrýlýk
Seni terk ediyorum!
Göçmén Kýzý *
Adýmýn içinde ki derin sýzý
Serçe parmaðýmýn ince yarasý
Alnýmda gizlenen kaderimin yazgýsý
Alfabesi olmayan geçmiþimin
En aydýnlýk karanlýðý
Gözlerimi gözlerinle baðla
Ve beni kendine teslim et…
Eðer gitmediysen söyle
Gökyüzünün meleklerine
Yaðmurlarýn sen sesine
Duyur alfabeni
Yüreðimi al ellerine
Beni a d ý m l a y a þ a Göçmén Kýzý *