ARKA BAHÇEM...

ARKA BAHÇEM…

Hayalin bir uzun gölge
yürüdükçe uzaklaþýyor benden
Duruyorum yolumun tam ortasýnda
duruyor ve bakýyorum güzel yüzüne
Nedir diyorum bu telaþ,bu kaybetme korkusu
sol yanýmda çýrpýnan bu kuþ yüreði kimin
Neyin nesi içimde çalkalanan bu zehir
umarsýzca terk ettiðim bu kaçýncý þehir
Kavruluyor yeryüzü,yanýyor avuçlarým
Terimden bir ýrmak akýyor önümden usul usul…


Bir kuþ bakýþý kadar uzakta umutlarým
Sürgün veren filizlerdir düþlerimin toplamý (ki)
içimde bir bahar dalý kýrýlýyor durmadan
kýþ yürüyor üstüme…
Kulaklarýmda bir uðultudur gidiyor
Zifiri karanlýklar iniyor perdesine gözlerimin
Derin bir sessizliktir sürükleyen beni yangýn yerine
Kaçmalýyým biliyorum, kaybolmalýyým
Yüreðim;
kurtarýlacak ilk þey olmalý bu yangýndan…


Dokunuyorum ellerime;sen uzan diye
Uzan ki ýsýnayým,
Uzan ki sýðýnayým avuçlarýna
Yaralarým var benim;kronik sancýlarým pusuda
Yetim nice duygu var içimdeki kovuklarda
Bakýþlarým;
bir nazlý gelindir telli duvaklý
Salýnýr durur aþkýn dirençli kapýsýnda
Ve ne zaman yaklaþsa
acýmasýz bir eþikte son bulur ömrü…


Ardýmda güz yanýðý bir geçmiþ býraktým ben
buruk,tutkulu,kýrgýn,acýlý;
ne varsa iþte haya dair…
Þimdi sadece sarýdýr hatýrladýðým renklerden
yaprak sarýsý,hazan sarýsý,hüzün sarýsý
Ben gökkuþaðý istiyorum seninle
inatçý bir tual belki
Ýstiyorum ki yapalým artýk resmini mutluluðun
dokunsun herkes,
dokunsun ve gerçek olsun tüm düþler…


Yorma beni ne olur,geliver iþte bir sabah!
Yýldýzlardan býktým ben,aydan sýkýldým;
güneþ doðsun üstüme
Haydi görün artýk þu sabýrsýz kapýmdan
elinde hayallerim
eteklerinde özlem
Gülüþlerinin toplamýnca
Son kez bakýver yüzüme…


Savaþçý









Sosyal Medyada Paylaşın: