Saymadým
göðün bilmem kaç kez yýkýlýþýný üzerime
seyrederken bir denizin alaborasýný...
Kopuverdi mi dalgalarýn çýðlýðý
soyunup lacivertten
griye evrildiðini bilmem kaç defa
ve acýya bilendiðini gözlerindeki keskinliðin..
Kayýptý zaten yuvasýnda gözlerim
Âþiyanda bülbül avazýydý
dilimden dökülürken heceler
Ve sökün etti o anda yýldýzlar
avuçlarýmýn içinden geceye aktýlar..
Kim yakmýþtý bu kandili alnýma
Hangi aðacýn dalýndaydý çaputum
Ya ellerim.. Nasýl da soðuktular
göynürken tenim..
Hangi gecenin çýðrýndan kopup
düþmüþtüm..?
Ve ayýn on dördüydü;
üþümüþtüm..
Kuytularda buldum kendimi bir zaman sonra
saklanmýþtým acýdan, bulduðum ilk saçak altýna
Kaçýþýrken serçeler
tuz buz oldu sükûnet
Derdest edip cümle düþleri
serilip kaldým öylece
gecenin kývrýlan eteðine..
Yokluðun içinden geçerken zaman
parça tesirli bir yaþamak tutturdum iþte;
ne kadar çoksa
o kadar yok..
Anlayan anlar;
nerede düþtüðünü cebimdeki umudun..
Az mý beklemiþtim oysa
açýlsýn diye o perde...
Genzi yakan ne varsa acý diye
içime teðelli gece kuþu;
sesi çoktan donmuþ,
dallarýn ucunda
çiçek ölüsü...
Bilmem ki
söylenir mi bir gün
onlarýn da türküsü...
ÖzlemTARHAN
9/temmuz/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
TASVÎR-İ EFKÂR BÜYÜDÜM... Balat Göç Ünlem(e)lerim Hasbıhâl devrik aşk Âvâz Münzevî Hiç'e İthâf