bir daha içimde uyumayacaðým çið düþmüþ yapraklarýný gördüm sabahýn kuþlar uyandý yarýsý kurumuþ dallarýn üstünde gölgesini aradý temmuz gününün bir adam lâl dili dönmedi aðzýnda yýkýldý yýkýlacak arasý bir duvara yaslandý
gittikçe çoðalan mikrobu yayan görüntüler onlara kalmýþ,bizim olmayan rüyalarýmýz imza topluyorlar karanlýk düþlerine özgürlük artýk her dilde düzgün okunmuyor bizi ikiye üçe bölmek oluyor bir yerde kedi köpek eþek ayrý dilde sahibinin elinde zincirleri istediði yöne götürüyor
barýþ yine kalacak çocuk isimlerinde barýþ diye diye parçalanýyor ülkeler terör estiriyor eline bayraðýný alan yüzü peçeliler türüyor, baþ kesenler ey din! yüzünü kapatýyor gözleri perdeliler öldürülüyor din kardeþliði kardeþini vur diyen, deðil iman
þeytan at koþturuyor, kýlýç kuþanýyor yeni bakýþlarýný içinden çýkarmanýn zamaný yerinde saymadan ay, güneþ tapulanmadan ellerimizin içine yeni ellerimizi koyalým mührünü açsýn gerçeði söyleyen aðýzlar açýlsýn bu insaný boðan hava doðudan essin rüzgârlar haçlý seferleri bitmedi batýnýn içimize sokulmuþ askerleriyle
seher yeli boþuna göndermiyor uyaran esintilerini yeter bize üç beþ kiþi uyanan!
8. 7. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.