gözlerinde kalýr son bakýþým hep bulutlu,yaðmurlu geceler yazýlýr günlerine yanýndaki kadýnda ararsýn hüznümü bulamazsýn bendeki aþký o eski zaman aþklarýndan kalma öyle çocuksu, öyle ürkek kimse tutmaz elini kaldýrmaz yükseklere
giderim
unutulmaz þarkýlar sakýz gibi beyaz düþler býrakarak çocuk bisikletinle þaþkýn kalakalýrsýn yol ortasýnda çýnar yapraklarý dökülür önüne yaþlý bir adam çöker kanepeye gitgide uzaklaþýr denizimin dalgalarý ufukta görünmez olur güneþ karanlýklar baðýþlar kýrýlganlýðýna
giderim
kesilir gibi olur soluðun, havasýz ortamlarda bir tomurcuðunu ararsýn çiçeðimin özlersin birlikte çay içmeyi elimden þeker almayý bir bayram sabahý eski radyoyu getirirsin çatý arasýndan çevirirsin dalgayý eski ayarýna ’ben’li günleri yayarsýn þarký þarký bugünü karalarsýn
giderim
soluk bir resmim kalýr elinde, eskitilmiþ seni sevdiðime dair mimikler ararsýn yüzümde saçlarým dolaþýr,daðýlýr avuçlarýnda gecelerce siyah günlere salar seni uyur kalýrsýn yýllarca yaþanýlan bir günü arayarak çocuklar büyür,büyümez çocukluðun kendinedir anlattýðýn her masal
bir türlü aðarmaz bulutlu akþamlar ayný yerde döner su giderim
6. 7. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.