ÜŞÜR

Seyrederken denizin yanmadan tüttüðünü,
Ýçimde bayatlayan emellerim ney üfler.
Her vapur düdüðünün duyunca öttüðünü,
Duygularýmý örter yeþile çalan küfler.

Ruhun þahikasýnda sevdanýn gücü üþür,
Mana fýrtýnasýnda gönlün amacý üþür

Talihim günlerime saplarken hançerini,
Yaðmurlar yoldaþýdýr gözümdeki elemin.
Kaþlarým damla damla süzer alýn terini,
Dili tutulur sanki elimdeki kalemin.

Kýzgýn güneþ altýnda katmerli acý üþür,
Ardýmda ihanetin arsýz utancý üþür.

Hýçkýrýklarla yýkarým göze gelen sevdamý,
Öfkelerim gizlenir gök kubbe üzerinde.
Kendime duyuramam zaman zaman sedamý,
Biriken acýlarým dinlenir en derinde.

Gurbet denen diyarda bir kaç yabancý üþür,
Tipi sarar kervaný han üþür, hancý üþür.

Doldurdukça genzimi ihtirasýn kokusu,
Ruhumun deryasýnda hýrçýnlaþýr dalgalar.
Çýkar durur yoluma bahtýn kurduðu pusu,
Mecalsiz kuþluklarda güneþ buluta dalar.

Hýrs odunun baþýnda sevgi muhtacý üþür,
Göðsümde peydahlanan anlamsýz sancý üþür.

Halil GÜRKAN

Sosyal Medyada Paylaşın: