AH Asel;
Seni sevmenin Cumhuriyetine sýðýndý harfler,
Savaþ sonrasý bir kaçýþta.
Ufkumu kýrýyor esmer gülüþün,
Aþk isyan tümcesiyle kaçýyor,
Mahalleli bizi konuþuyor Asel,
Mezopotamya nifakta d/üþüyor,
Botan’da kuþlar ölüyor.
Yanýyor coðrafyam gibi bedenim,
Bedenim yanarken, yüreðim üþüyor Asel,
Tut elimi Asel,
Yüreðine koy.
AH Asel;
Annemin kehanetleri geldi aklýma,
Ellerim üþüyor senin yokluðunda,
Bir sebebi vardýr muhakkak koca karý dermandarýnda,
Ya da ilim adamlarý safahatýnda.
Sen bana doðanken, ben sana ölüyorum Asel,
Zamana mý býrakmalý, þansa mý,
Zamanda mý kaybolmalý, nifakta mý,
Tümcelerin beli aðrýdý þiiri taþýmaktan,
Her harfin arkasýnda bir adam saklý,
Her harfin arkasýnda bir mezar,
Selasýz gömülmüþ çocuklar,
Selamsýz mezarlýklar birikti þiirimde.
Ah Asel;
Sana yazdýðým kelimeler,
Zikir diye ulaþýyor Allah’ýn göðüne,
Aþkým kol kola yürüyor Havva ile arafta,
Bu nasýl alamettir ki,
Ben sana gelmekteyken,
Ýlahi giyiniyor her þey,
Bu nasýl kudret ki,
Ben sana yürürken, yollar kaçýyor ayaklarýmdan,
Parkesine küfrediyorum sonra,
Sana getirmeyen her bir taþýna,
Seni özlüyorum Asel,
Varlýðýnýn yokluðuyla özlüyorum seni,
Gül bana Asel,
Ýnci diþlerinle gül,
Arif-i deyimle;
Otuziki diþinle gül bana Asel,
Gül ki,
Akdeniz tuzunu döksün fakir sofrasýna.
Nöbetçi_Piyanist