Diliyorum seni!

Bir bebeðin ilk adýmlarý misali,
Dikkatsiz ve heyecanlý;
Usul usul yürüyorum sana doðru!
Sesin geldikçe kulaðýma,
Bir masal edasýyla dinliyorum
Gecenin kör karanlýðýnda seçiyorum seni
Binlerce susmuþluk arasýnda. ..
Issýz ve hiç bir albenisi olmayan
Terkedilmiþ bir þehrin yalnýzlýðý
Ve kimsesiz bir çocuðun hasretiyle bekliyorum seni.
Sen; bir bulutun yaðmur damlasýndan
Yahut bir mevsimden baþka bir mevsime göç eden
Rüzgarlarýn sürüklediði yapraktan
Düþeceksin gibi avuçlarýma,
Avuçlarýmý açmýþ;
Diliyorum seni!
Radyoda hangi þarký çalarsa çalsýn,
Bestesi sen, güftesi gözlerin oluyor
Ve gözlerim doluyor adýný her andýðýmda
Eþlik ediyor;
Söylüyorum seni...
Ceplerimde sana söylemek için biriktirdiðim cümleler
Týrnaklarýmda hasretini kazýmaktan miras endiþeler,
Bir hastanenin acil servisinde sanki;
Bilmem hangi grup,
Belki negatif büyük ihtimalle pozitif
Bir kan baðýþý bekleyen hasta arzusu ve
Ya bulunamazsa korkusuyla
Arýyorum seni.
Sen;
Yaz mevsimine kýþ geçmeyi,
Göçebe kuþlara kalmayý dahi öðretecek kadar güzel iken
Ben evrenin tüm güzelliklerini inkâr ediyorum!
Kana kana hayalini içiyorum
Ve susuyorum hala;
Ýnatla!..

Bir bebeðin ilk kelimeleri misali,
Özenle, anlamsýzca
Ancak ýsrarla dilime doluyorum seni...
Sosyal Medyada Paylaşın: