İbadet

Bir göz açýp kapama ani gibi geçiyor yaþam,
Hani ilk iki kalp krizinden paçayý zor sýyýrmýþ; üçüncüyü bekler gibi,
Hani büyüdükçe ayaklar sanki inatla emekler gibi...
Geçen zamana ayak uydurup
Boþa giden emekler gibi...
Bir sigara dumaný kývamýnda hýzla göðe doðru akýyor hayat
Ve ‘yediðin içtiðin senin olsun bize gördüklerini anlat’ diyecek oluyorum
Bir mezar baþýnda durduðumda:
Bir kýsacýk dua anýnda!
Gidenin arkasýndan bakmak alýnyazýsý sanýrým.
Peki ya giden ne düþünüyor bu konuda?
Hani tüm ölümler zamansýz, tüm gidiþler amansýz garip bir telaþ anýydý?
Hani son veda sözü söylenmediði zaman
Ne yaþarsan yasa o ana kadar, her þey yarým kalýrdý?
Bir damla suyu yanmýþ dudaklarýnda hissetmek gibi güzel
Ve tekrar içinin yandýðýný anlamak gibi kötü yaþamak!
Hiçbir þey yaþandýðý an kadar güzel gelmez insana:
Çok sonra bir fotoðrafa bakýp ansan da...
Gülümseyip uzandýðýn yatakta,
O hatýralarý tavanýna yansýtarak geceyi sabah yapsan da!
Hatta gözyaþlarýna boðulsan, bin bir efkâr daha doðursan da
Geçip çoktan yanýndan gitmiþtir zaman...
Bir býçak kesiði kadar acý ve çabuktur yaþamak,
Çocukken dinlediðin tüm þarkýlar diline dolanýr bir an,
Sanki hiç geçmemiþ gibi zaman;
Tüm sözler harfi harfine dökülür,
Dökülürken sana eþlik eden damlalar göz pýnarlarýndan...

Ucuz bir roman gibidir hayat,
Baþý ve sonu belli ortasý katmerli bir iki hikâyeden ibaret
Ve ibadettir aslýnda yaþadýðýn;
Seni simdi gülümseten her saniye...

Sosyal Medyada Paylaşın: