Þimdi seni dinlemek vardý, Sahillerinde istanbul un! Gemiler yorgun, deniz durgun... Bir martý kanadýnda birikmiþ hasretle Ve demli bir bardak çay eþliðinde. Hani o yalnýz akþamlara, Karanlýk gecelere inat Seni seyretmek vardý þimdi! Saçlarýn dalga dalga denizler gibi Gözlerin yeþil yeþil. Ansýzýn, Ama hiç aklýmda yokken böyle; Kokunu duymak vardý þimdi. Seni hatýrlamak için her saniye Unutmak zorunda olmak ne zor bir bilsen! Iste þimdi, Günlerden hangisi diye dahi düþünmeden Ve bir þiir yazýp usenmeden Seni anlatmak vardý; Konuþmayý bilmeyen bir çocuk çaresizliðiyle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
30ocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.