Tren raylarının yalnızlığı

Kaldýrýmlar kadar ýslak,
Çocukluktan kalma sevinçlerim kadar eski
Ve gökyüzü kadar uzak bir aný yaþýyorum.
Tebessümlerim sahte,
Sessizliðim sýradan;
Özrüm kabahatimden beter bu aralar!
Tren raylarýnýn yalnýzlýðýný taþýyor bedenim,
Sadece bir sefer
O da kýsa süreliðine geçiyor mutluluklar üzerimden.
Bir sigara dumaný gibi keskin ve çabuk,
Süzülüp gidiyor bulutlar;
Oysa bir damla yaðmur aradýðým!
Her kim anýlarýmda yeri varsa tanýdýðým,
Yabancý artýk.
Biriktirdiðim tüm sözleri,
Yan yana getirmek için delicesine çabaladýðým tüm kelimeleri
Ve öðrenmek için bir ömür harcadýðým her þeyi;
Unutmaya hazýrým þimdi...

Bana bir hiç vaad ettikçe hayat;
Benden alýp götürüyor hayallerimi...
Sosyal Medyada Paylaşın: