Çeþmenin baþýnda göz göze deðdi,
Utandý hafifçe baþýný eðdi
Sevdanýn korkusu içini döðdü
Yakmýþtý bir aþkýn odu Zeynepi...
Taze meyve idi Aliyle oldu
Onu düþündükçe gözleri doldu
Ýlk önce uzaktan kokusun aldý
Sevdanýn mest etti tadý Zeynebi...
Tenhalarda gizli gizli buluþtu
Eve geldi elsiz dilsiz olmuþtu
Yaradanla sessiz sessiz konuþtu
Yataklar yorganlar yedi Zeynebi...
Çoðalan sevdasý yiten aklýydý
Gögsünün üstünde daðlar yüklüydü
O zamanlar sevda gizli saklýydý
Ali dokuz köye dedi Zeynebi...
Aþkýný sonunda babasý gördü
Kapattý hesabý defteri dürdü
Dedesi yaþýnda birine verdi
Bir daha anmadý adý Zeynebi...
Her þeyi unuttu umudu kesti
Zeynebim kýrýldý kadere küstü
Geceden kendini aðaca astý
Kimseler görmedi dudu Zeynebi...
Çaðýrdýlar geldi bir yaþlý ebe
Dediki bu çocuk dört aylýk gebe
Elleri ufacýk kendisi bebe
Toplandý teyzeler yudu Zeynebi...
Ermenek - 11 Haziran 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AZ YİYİN BEYLER YEĞENİM ATSIZ'A MEKTUP KAHRAMAN ORDUMUZA BABA GÜLÜM GÜLDEN KARA ÜZÜM AYNUR YOKLUĞUN