nerde unuttuk güzelliðin ruhunu küfürler bent kuruyor önümüze yalanlar, insaný býrakmýþlýklar azalan kuþ sesleri çiçek türleri
yoluna devasa engeller konuluyor çarpýþtýrýlýyor uçakla kuþ ve sýrýtýyor çirkinlik kocaman aðzýný açarak yutacak gibi bütün dirliðimizi
geçmek istiyorum yemyeþil bir bahçeden temiz dere kenarýnda yürümek þarký söyleyen gençleri dinleyerek takip ederek çocuklarýn izini
soluk soluða býrakýyor arkamdan itekleyen rüzgâr durup oturamýyorum serin bir kanepede karanlýk bir top þekline dönüþmüþ güneþ bakýþlarýmý karartýyor acýyla teni seyriyor dünyanýn üstündekileri çýrptý çýrpacak tsunami gelecek okyanuslardan
yürümek istediðim yol da tutuklu anneler bir yerde toplanmýþ aðlýyor diðer yanda vatan nöbetinde insanlar varýz diye sesleniyor araç kornolarý kendini dalgalandýrmaktan öte bayraklar koyu karanlýða beyaz ýþýltý
güzelliðin ruhunu çýkar açýða yanýndakinin yüzüne bak yerine koy aðlayan aðaçlarý sil, çiçeklerin gözyaþýný
ön yüzünde olmayabilir güzellik, üfle madde ve manânýn üstündeki tozlarý yalýn ayakkabýlarýný baþýna geçir yüzyýlýmýza yaraþýr bir masal yarat olmazsa sen masal ol öz kitleni direnç noktaný bul
sessiz boyun bükmez güzellik açar cümle çiçeklerini!
8. 6. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.