senin kocaman ayakkabýlarýnýn içinde ben de yürümek isterim Tanrý’m ancak senin büyüklüðün içinde kaybolmaz insan mis kokular sunan çiçek kokularý içinde taþýn taþý vurmadýðý yerde gölgelerin birbirini bir lâhza geçmediði elifle vav arasý her sözcükte gerçeðin buluþmasý su ile toprak gibi
rengine derin çizgiler eklenen lâleler nefes alýrken ayný toprakta büyüyen dikenlerle dost acýlarý yutan yanýmla mutluluðu emen suretim çekiþtirirken iki yakamdan neden yokluðunu duyumsatýr sevgili yalnýzlýk sonuna kadar açmaya çalýþýr kapýlarýný oymuþ gibi kadehimde kalan bir kaç yudumluk içki kaybolurum artýk görünmeyen izinde harelenen ýþýkta
ne olur eteðinden dökme beni, çöp döken arabalar gibi koyu karanlýða büyük bir gürültüyle býrakýlýþ sesiyle kývrýlýrým bir kýyýya, derinlerde renksiz bir balýk örneðin önümden geçer sürüyle bin bir çeþit balýk hacmim kadar yer dalgalandýrýrým bir ýþýk titrekliði kadardýr sinyallerim
yeryüzünde her katrede yitik gölgelerin ruhu can arar o yana çarpar kalbim, kendi katmanlarýný katlarken vahh her koþulda yakmak ister dua nurlarýný peygamber ibadet ederken aðaçlar yapraklarýyla,secdedeyken uçlarý yere yýkýlýr gövdeler ters titreþimlerle baltanýn ucunu görmez sap
girmek isterim kocaman ayakkabýlarýnýn içine sýðdýðýný bilirim bu özgür doðuþa insanlarýn hakkýný ala ala kýsa çöpün uzun çöpten ahrete varmadan öylesi bir adalet içinde kýsa kanatlý kuþlarla uzun uçarlarýn birbirine denk terazisinde olmaz zulümle huzur ayný kefede
ayný kapta konukluklarý ölenlerle öldürülenlerin ayný topraða farklý tohumlar ekerek sevginin ayak bastýðý yerde yüksekten uçanlarla alçak pencerelere konanlar ve sakin deniz kýyýsýnda yuva kuranlar aradýðý güzel taþý bulamaz çocuk kumdan kulelerini yýkar
daðýlýp bitmez her yýkýlýþta insan sevgin, sevgilim..
o5. o6. 2014 / Glenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.