Saklýydý yaralar kurþun izinde, Yamalý gömlekli, diþleri eksik insanlar Feryat ederlerdi bombalanmýþ bir binanýn, Rutubetli duvarlarý içinde...
Hüzünler vardý kurþun izinde, Her karýn yaðýþý ve her güneþin doðuþuyla Ellerini göðe kaldýrýýp yalvarýrlardý; Yýkýk bir þehrin elektriksiz evinde...
Yaþamadan ölenler vardý kurþun izinde Bilirlerdi, bastýklarý her toprakta Sevilmeye doyulamamýþlar yatardý. Kefenleri balçýktan bir çamur içinde...
Kentler ve köyler vardý kurþun izinde, Bosna da, Doðu Türkistan da Hatta Orta Afrika da Ekmeklerini çifte kavrulmuþ acýlarýna batýrýrlardý; Boþ ve karanlýk bir odanýn içinde.
Savaþ vardý kurþun izinde, Ama harp en çokta gönüldeydi. Ve ruhlar ölü, ümit can çekiþirken Aðýt yakarlardý Ya çok erken ya da çok geç gele ölüme. Önceden gül bahçesi olan bir mezarlýðýn içinde...
Ýnsan vardý ve insan yoktu kurþun izinde Elleri taþtan ve silahtan nasýr tutmuþ insanlar, Gökyüzüne bakar ve bir gün oluk oluk Özgürlük yaðacaðýna inanýrlardý; Bilekleri prangalar içinde... Sosyal Medyada Paylaşın:
Kevser kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.