Zamaný aþýndýrýr derin gölgeler
pas tutar aðýzda her kahkaha
titretir dalgýnlýðýn dallarýný bir rüzgar
Diz çöker yüz yýl...
Dikenli tellere takýlýr ünlem...
Sarar yumuþacýk düþleri
aðaç kabuðuna sýðýnmýþ ürkeklik.
Dokuz çentikten öte ýsrar
yazýldýkça ayýk bakar yüze....
Karýncalanýr gözler yollarda
görgü tanýðýdýr
yönünü þaþýran kirpikler.
Kýrýk dalgalar çarpýþýr ýþýk hýzýnda
ayaza kesen gün ardýnda...
Uyanýr gece mavisi vitraylar
imza töreni düzenlenir bir yalana.
Dað doruklarýnda bir özlem
basa basa geçer içinizden
Iþýk þive deðiþtirir,kendi olmak için
hiç doðmayacak gebe sevgiye.
Harcanýr geçmiþ zaman kuyusunda aþk
kýrýk kahve fincanýnda yaþlanýr anýlar..
Dul bir acý okþar elleri
þiirler asýlýr sahipsiz odalara...
Solgun aðýzlar konuþur gururu
en yýrtýcý acý gelir dudaklardan
Öpülür gece
kýskançtýr yaný baþýnda gün.
Eskiler alýnýr yýldýz yapýlýr
sesi duyuramayacak kadar gidilir uzaklara...
’’Aþk affetmez gecikmeyi ’’
alýnan her soluk ödüldür
son kapýnýn ardýnda.
Çýkar kutsal ruh
yüreðin tam üstüne
Çýnlar güvercin bakýþlý sessizlik.
Zaman vuruþlarýn ardýnda...
savrulan taþýn yankýsý
inkarýn kýyýsýnda....
Hüzzam adasýndan veda öpücüðü verir
ölümleri devþirir dað doruklarý
Rastgele sözleri alýr rüzgar
alna çekilir gam çizgileri.
Uykularýn tutanaðýdýr diþ gýcýrtýsý...
Sayfalardýr hep açýlan
Kapaklar hep yalan.
Kýzýlcýk sopasýný vurur
bir þamar gibi
hak edene yaradan...
Ne yana göçsek içimizde
saklambaç oynar yüreðin dallarý
Yürünür tüm yollar
dönmek için kendimize.
Kana karýþýr yaþamak
hazla süzülerek dünyaya
Bir avuç umuttur
serpilir þiirlerin alnýna.
Bir damla sudur
bir çift söz
kuraklýk basan dudaklarda...
Cemreyle seviþen tohum gibi
bir iç çekiþ,ýþýklý bir yoldur
geceye evci çýkar þiir...
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.