kimi insan yanlýzlýðýnýn koyuluðundan þikayetçi
ne garip ;oysa ne renkli dostlukla birbirimizden ümitlerimiz vardý .
kimi insan karamsarlýðýnla maðlup olmuþ,kimi ezilmiþ terkedilmiþ
meðer ne çok dertlerimiz hepimizin varmýþ .
kimi insan;isyanlarda hep yüreðiyle
kimi;kavuþmak istiyor bedenleriyle
kimi ;ruhumuzda taþýsakda vuslat sevgimizi
ne dert biter ne gönlümüz durulur isyanlara
bu durumlarý gördükçe,
sadece susuyorum !
yýllar ve aylardýr konuþmadým
baþýma aðrýr her geçen gün
sanýrým gün geçtikçe dostluklar çürümekte
nedense bu tantanalar ,dedikodu ayyuku beni yorar
insanlar bu kadarmý sever dedikoduyu.
ben uzak durdukça ,
alýr götürürüm dertlerimi
kimini daðlara taþlara çarparým
ne dert son bulur nede çilelerim
dostlarýmýn durumlarýný gördükçe,
sadece susuyorum !
bitmedi bir gün bile bu zulümler
yoruldum ben her çýkýþtan
sararýp solan o can yüzler
donuk kalýyor artýk o bende gözler
gönlüm yaþlý ,ellerim iki baþýmda
akýl býrakmadýlar inanýn bu kerimede baþta
uzak durdukça ben lâl dille,
sadece susuyorum !
Faziletlim der ;çile kervanýna katýlmýþ gönlü
acýyor içi, kanýyor kalbi
Rabbine hergün yalvarýr durur
yalancý baharlar geçiyor ömründen
ben böyle dostluklar istemiyorum
susuyorum !
konuþamýyorum !
sadece susuyorum !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.