Acýyla yýkanan yüzlerin Aðaran saçlarýný okþuyor Kýrýk dallarýn iç sýzlatan güncesi Ve tüm çýplaklýðýyla seriliyor kavimler üstüne Perdesini aralayan aðýtlar
Zor oluyor þemsin narýna uyanmak Yükselen duvarlarýn sisli naralarý çýnlarken ocaklarda Ah ! Endamý kokuþmuþ zamanýn kumdan kaleleri devriliyor üstüme Dilime asýlan bir kilit çözülmek bilmiyor
Narkoz içmiþ bu deli rüzgar Daðýtýyor sýðýrcýk yuvalarýný Nasýl koþsun güneþin gölgesine Goncasýný yere eðen gül dalý Nasýl sýðýnsýn yaprak kývrýmlarýna Acýdan þerbet süzmek adýna
Topraðýn kara baðrýnda besleniyor bir yangýn Tüten bu duman kumral gülüþüyle akþamý kandýran zehir Göðün altýnda demir Üstünde bakýr Yerin altýnda yatan umudun ekmek parasý Alnýmýzýn kömür karasý
Güneþe uzanmak Ecelin menbaýný kucaklamakmýþ Ve emek bir ömür harcamakmýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
EPRÛ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.