Yeni bir son… ve yine hüsrandý
Sýcacýk bir çay gibi
Güneþ ýsýtmazken içimi.....
----
Beni bu hale koyan bilmem ki asýl neydi
Nevbaharýn koynundan çýkýp asýlmak güze
Telâfisi ne özür ne de baþka bir þeydi
Hangi yüzle bakarým gözden düþtüðüm yüze
Buraya kadar dedim hayatýndaki yerim
Teselli bulamazken inanmadýðým sözde
Her neyse iþte, zaten göðe çýkmýþ kederim
Yarenlik edemedim ona yanarým özde
Keþke yer ayrýlsa da, ben altýnda kalsaydým
Yaþanmamýþ olurdu aradaki husumet
Ve keþke yýllar süren bir uykuya dalsaydým
Hüsranýn davetine eder miydik icabet
Unut beni, çünkü ben kusura meyilliyim
Önce yakýþtýrmazdým aslen bu ifadeyi
Ýdrakte geciksem de kabul, sivri dilliyim
Bir anda yok ederim kuralý kaideyi......
12 Mayýs 2014 / NÜS