//Uzletgâhta süveyda misk-i amber sürünmüþ
Aklýmý çelmek için sahte renge bürünmüþ//
Aþksýz ölünce ömrüm ummaný aðlatýyor
Fýrlatýp da giderken enkazdan cefalarý,
Çakýr gözlü Marmara basiret baðlatýyor
Üstünde akbabalar sürünce sefalarý.
Ten susaðý toprakta ecelle kavlim vardý
Ölüm deðildi korkum aþksýz sönen bir hardý.
Hasbelkader yaþanan beyhude zamanlardan
Aðýt yakar kaderim gözü yaþlý mazime
Bir teselli beklerim esmer yüzlü anlardan
Asumanýn eteði düþürünce azime
Sabýr çözer düðümü elleri boðum boðum
Ansýzýn peyda olur küskün tende bir doðum.
Ateþten cismi yanýp utanýp kaçan güneþ
Tek avazda belirir intizarlý devrimde
Aþka hasret duyumda arzuhalim göðe eþ
Sus dinlemez vaveyla sen dönerken nevrimde,
Azledilir soluðum aþký ifada iken
Hicretim ertelenir vuslat hizada iken
Dünlerin hissesinden bugüne paye alýp
Hayalperest gecenin koynuna düþler saldýk
Kaderin cilvesini birlikte seyre dalýp
Zemheri uykusundan bahar kokusu çaldýk
Gecem, tanla oynaþtý sabrýma sebatýmda
Nefesim hayat buldu iflâh olmuþ bahtýmda.
Allaha tevekkülü aklýma yoldaþ ettim
Gözümde fer dirildi otacýmýn elinde
Beklenen sevgiliyi gönlüme sýrdaþ ettim
Ýlgiden mahrum kalbim yüzdü sevda selinde.
Yazým yazgýma þaþtý aþk bulaþýnca kana
Eyvallah dedim gama asrý sunarken bana.
Aðustos-2011/ NÜS