Uyumamýþtý kadýn Yorgundu göz kapaklarý Kaderini puslu gösterirken aynalar Yalnýzdý Anbean daha çok acýrken içi
Kendinden bi-haber Yüzüne tokat gibi çarpan güneþe baktý Güpegündüzdü Siyah perdeleri sýmsýký kapattý Duruþundan belliydi, oldukça âsabi Kýsacýk dik saçlarý, mavi gözleri vardý Alabildiðince hýzlýydý Dört duvar arasýnda, gelip giderken adýmlarý
Her sesten, her þeyden irkilirdi Gözyaþlarýný bilekleriyle sildi Maziyi, þöyle bir gözden geçirdi Aklý, Üçleri-beþleri çizilmiþ takvimlere takýldý
Ve birden sarsýldý Baþucunda duran komodinin çekmecesini açtý Satýr aralarýnda kalan dünlerine baktý Ne de çok mektup vardý Hepsini bir bir zarfýndan çýkardý Göðsüne bastýrýp usulca aðladý Her an sicim gibi kanarken baðrý Yüzde ayný renk, ayný sarý
Býkmýþ usanmýþ gayrý Uzleti men etmekten Kulaðý mý saðýrmýþ, duymamýþ mý ne Onca kilidi kýrýp, girmiþ de içeriye Baþköþeye kurulmuþ diyorlar biteviye…
NÜS
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÜS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.