Bir düþtüm ki yüz üstü kalem sustu, dil sustu
Güneþim çoktan küstü mevsime aldýrmadan
Kâðýtsa kuru nehir, ki önce okyanustu
Varsýn olsun, yazamam cezamý doldurmadan
Vebal ödendi desen, benim hakkým müebbet
Haddimi öðrendim ya, bayaðý geç kalmýþtým
Telâþým ondan belki, bir de þu hassasiyet
Aklýma her geliþte kendimde daralmýþtým
Galiba son görüþüm o gülen gözlerini
Öyle derin ki izi açtýðým yaralarýn
Ancak bu kadar olur diyen o sözlerini
Unutmam, haklýyken o yürek manzaralarýn......
13 Mayýs 2014 / NÜS