Bir günün en mümin dakikasý,
Ýkinci celsesinde Gönül’ü bir duruþmanýn,
Gizli tanýðýydým ben.
Göðüs kafesimdeki et parçasýnýn,
En mütemmim cüz’ü sen.
Yüreðime ýslak ayaklarýnla basarak,
Aldýn ömrümün gusül abdestini,
Þimdi asgarisi ödenemeyen gün/ahlarýn kefaretini istiyor iblis.
Ve karar tarafýma tefhim edildi.
Seni;
Kýyasýya sevmesi gerekirdi aslýnda,
Olay yerinde hatta tüm tutanaklardan gizli,
Öyle bir þiirin ulu orta yerinde deðil,
Gönül kafesinde mesela,
Her þair biraz bahsedecekti senden,
Ben gözlerini yazacaktým kimse bilmeden.
Gözlerin,
Kudüs’te aðlama duvarý,
Þam’da kaysý,
Mardin’de vaftizdir,
Sofidir küçük mahalle camisinde.
Beline kadar soyunmuþ,
El eder bana camdan,
Gözlerin,
Özgürlük anýtýdýr yüreðimde,
Bülbüle nasihat eder vakitli,
Çay’dýr sur dibinde, Amed’te.
Zorlu bir inþaat gününde iþçidir gözlerin,
Sývar bedenimi her gece diliyle,
Hece hece.
Gözlerin;
Kurtalan’da demirdir,
Pervari’de kurþun yarasý,
Siirt’te ýrkçýdýr,
Midyat’ta Süryani,
Dersim’de katilamdýr.
Göçebe bir daðlýdýr gözlerin Çemi kari zozanlarýnda,
Güder bedenimi arafa,
Gözlerin;
Yusuf’tur kuyuda,
Allah gecinden versin suyunu.
Züleyha bulsa da,
Ýffettir gözlerin,
Perçemi kan karasý,
Yüreðimden akan.
Gözlerin;
Eylemdir sokak ortasýnda,
Devlete karþý gelmektir,
Devrimci bir ateþtir,
Uslu bir çatýþma gecesinde ellerimi ýsýttýðým.
Oysa ben;
Ulu orta bir þiirin göðüne,
Bedenini yazmýþtým.
Sol memenin üstündeki mayýna basmýþtým.
Sakat yürüyordu her þey,
Biraz aksaktý ömrüm.
Böylece;
Üzerime atýlý suçlamalarý kabul ediyorum…
Nöbetçi_Piyanist