Kanayan bir harf sýðýndý mülteci alfabeme,
Otuz harfle aðladý yasak dilim,
Otuz gün yas tutuldu,
Otuz cüz Kur’anda buyurdu Allah,
Kýsýk bir sesle yüreðime düþtü ayet,
Harf-i Med üzgün, Mim çaresizdi.
Aþktý...
Cezmini kaybetmiþti amansýz bir savaþta,
ve bir arýnýn tek vasiyetiydi gül dibinde gömülmek,
Kahramanlýk Lam’a kalmýþtý.
Esresi gariban...
And olsun ki, diyordu aþk,
Þems’ten bu yana K/ayýptý,
Zi/yandý herþey,
Bir tokat darbesiyle yýkýlýrmý þah,
Bir piyon bu kadar dirençliyken.
Masallar aþký tahsil etmiþti.
Kemirerek yedi ins bedenini,
Herkes birbirinin sýfatýna tükürdü.
Aþk yüklemiydi çoðu’nun
Bense gizli öznesiydim...
Kördüm,
Annem giydirirdi her sabah acýmý,
Tam fi/yaka,
Çay kaf/iydi eritmeye,
Kaf yeterdi mahzunluða,
Erk’ini kaybediyordu erkeklik,
Yanlýzlýk bacak arasýnda doðuyordu.
bir acý çaksam,
Yaksam cehennem ateþini,
Yaksam bedenimin tüm boylamlarýný,
Kar eder mi?
Hemencik,
Bir kaç asýr Hemencik,
Aþk omuzlarýmda uyuya kaldý,
Siz neyi yaþadýnýz ey mahlukat.
Kaðýttan gemiler yaptý,
Güvenilir bir liman bulamadý sýðýnmaya,
Küçük bir rüzgar esti,
Aþk mý?
Bir k/aþýk suda boðduruldu.
Nöbetçi_Piyanist