Taşınamıyorum Düşünmekten

Sýmsýcak odalarda
Yalnýzlýktan üþüyoruz

Ilýk sigara külleri karþýlýyor sabahý
Uçtukça biraz daha affediyoruz

Her akþam batan güneþte asýlý kalýyor gülüþüm
Yüzüm kiralýk deðildi baþka ülkelerde
Ve kahkahalarýmý henüz satmamýþtým
Yanýmda götürdüklerimden çok, kendimi sýðdýrabilmeyi isterdim bir valizin içine
Bir defaya mahsus beni taþýsýn isterdim taþýyamadýklarým
Bu susmalarla gidilmiyor, sýðmýyorum bana biçilen kafese
Henüz yerleþemedim, yetiþemedim
Kar yaðarken, kaybolan sokaklarda kayboldum
Az daha gitsem uzayacaktým

Elim unutulmuþ kalemin üzerinde, kalemin yükü aðýr geliyor deftere
Ýnsanlýðýn nesli tükenmiþ buralarda
Belki baþka dünyada yeniden ürüyordur
Gülüþümü unuttuðum yerlerde

Biz diye bir þey kalmadýðýndan beri
Fotoðraflarda sürünüyoruz

Gözlerim balýk gibi kaçýþtýðýnda en çok
Seni düþünmeye kaçýyorum
Taþýnamýyorum düþünmekten
Baðlý olduðun, baðý olduðum, aðým yýrtýk
Þimdi her zamankinden daha kayýbým

Gözlerime bir damla dokundun
Sonra deniz oldu gözlerim
Ve boðuldum
Az daha dursam okyanus olacaktým
Hatýrý sayýlýr mavilerim var artýk benim

Kayýp yýllardan bahsediyorduk
O ufacýk ânýn içinde kaybolurken
Bir an aklýndan çýkardýn diye öldüm ben
Þimdi adý kalýr bir güzelliðim var

Yarým yamalak hayaller býraktýn ardýnda
Süsledim, bir daha hiçbir hayale sýðamayacak kadar aldým onlarý
Onlar da beni aldý, haklýydý, haklarýydý
Büyüttüm, þimdi tastamam mavi bulutlarým var benim
Sana geldikçe þekillenen

Belki üþüyerek fark ediyorsundur
Nasýl soðuduðumu
Bu kayýp sýcaklýðýn hakkýdýr

Sonraki ömrü kaplayacak kadar beyazlýðým var

Bulutsu gözlerim
Donan ellerim
Kayýp parmaklarýmý arýyorum masanýn üzerinde
Kaybýmýz balýklar kadar


Beþ Mayýs Ýki Bin On Dört 18 00
Nevin Akbulut

Sosyal Medyada Paylaşın: