Kayıtlara Geçmeyen Kayıp İlânı
Susarken yaralar yaþlanýr
Ama ölmez!
Hayatýma giren her kelime yeni bir hikâye boþluðu yarattý içimde
Yüreðim delik deþik
Kalemim bir daha yazamayacak hikâyeleri düþünüyor, susuyorum
Çünkü yaralarým eþit deðil yaþýmla
Susmalarým eþit deðil söylemek istediklerimle
Ama yine de beynimden silemiyorum acýnýn bilincimde yarattýðý zulmü
Ne kadar ayakta durmaya çalýþsam da
O derece batýyor kýrýklar
Kemiklerim eþit ölçüde eþlik ediyor
Eþsizim ben oysa
Ne gidebiliyorum
Ne ayakta durabiliyorum
Özlemekten yaþamaya vakit bulduðumuz zamanlarda,
Bolca,
Seviyoruz!
Severken hâlâ susabiliyoruz
Ölüm saklýyordun dalgalarýnýn arasýnda
Kanatlarýndý onlar
Ölürken ses çýkaramýyoruz
Seni bana getiren
Ayný zamanda beni de senden götüren bir sessizlikte deprem oluyoruz, sarsýlýyoruz
Ýçimizdekiler çalkalanýyor,
Eski eþyalara yeni yýkýmlar gerekli, yýkýlmýyor
Yerlerini deðiþtirmeyi deniyoruz
Bir daha öyle güzel ve þýk durmuyor
Yalnýzlýða uzandýðým son kulaç bu
Dalgalara son kez kendimi býrakýþým
Bulmak istemeyince atýyorum kendimi elimde bir þiþe gibi uzaklara
Bulunmamayý umuyorum tekrar ve yeniden
Son sessizlikti bu, beni sana yakýnlaþtýran ve uzaklaþtýran
Son yaklaþmak kendimle ve hayatla ilgili her þeye
Son dokunuþ bu, kendime dokunur gibi
Hesap sorar gibi, sevemediklerimden
Onun içindir ki;
Ölürken affeder ölü herkesi
Geliþlerinden daha sessizdi gidiþim
Artýk hiçbir coþkuya yer yok içimde
Ýçim içime sýðmýyor diyordum ya
Artýk sýðdý, küçülttüm içimdeki sana ait olan her bir duyguyu
Daha az hissediyorum artýk
Bunu yaparken kendimi daha çok zorluyorum
Ýçimde kalan o eski þeylere yeni anlamlar yüklemekle meþgulüm
Yeni bir tarz yaratmak gibi
Eski kendine
Yeni varoluþlar lazým
Ýçimle dýþým bir olsun istemiyorum artýk
Yer deðiþtirsin istiyorum
Çünkü sevemeyeceðim böyle içimi
Özlemek; bir çeþit taviz vermektir
Bu yüzden susuyorum
Varlýðýmý ayakta tutan þey gözlerinle ayný renkte olan baþka bir dünyaydý
O dünya þimdi eridi gözlerimde, küçüldü
O yok oldukça ben kayboldum
Kendi kayýp ilanýmý o dünyadan duyuruyorum
Kayýtlara geçmese de olur.
Otuz Nisan Ýki Bin On Dört 11 30
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.