MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Günlerin Renklerle Dansı
İlknur Karaca

Günlerin Renklerle Dansı








Beyaz Pazartesi,
yeni bir hafta
yeni bir dünya keþfediyor muþum gibi
beni sarýyor içine doðru
doðrusu
kalbim þu sýralar unut yolcusu
gidiyorum
unutuyorum
...
Sarý Salý,
sýmsýcak avuçlarýnda bir çocuðun
son yediði þeker kabý saklý
benim toz pembe hayallerim var diyor
inanýn bana çocukluðuma
yanýlmazsýnýz hiç sonra
diyor da diyor
inanýyorum
kuþkularým keþkelerimle dolaþsa bile
içimin güz yangýný
soðuyor sarý saçlý çocuk konuþunca
geçiyor
sýmsýký sýktýðým elimin acýsý
...
Mavi Çarþamba,
uzaktan gelir sesi
duyar mýsýn bilmem bu nefesi
bak iþte aþkýn ilk resmi
asýlý duruyor duvarda
bir deniz kenarýnda
öyle bir manzara ki bu
mavi hep koylarda
bizi süzüyor bir kurbaða
kaplumbaða yavaþça fotoðrafa giriyor sonra
bir baktým ki o da en kenarda
gülümsüyor
biz bu yeni baþlayan hikaye de yeni yeni gülümsüyoruz
...
Pembe Perþembe,
tozlar
yepyeni tozlar
kaldýrýmýn tenhalýðýndan kendine pay çýkarýp
sen zamirinin gölgesinde
bir bakýp semaya
üflüyorlar üzerime polyannayý
iyi bakýyorum etrafa bir süre
o olaydan sonra
kýsa bir zaman
belki olur ve okunur yazýlýrsa bu tarzda bir roman
...
Yeþil Cuma,
ruhum
ey benim aþk için onca acýya katlanan
bir gonca gül gibi açýp sonra solan
eþsiz ruhum
sen ki ne daðlar aþtýn bu zamana kadar
sen ki ne engin denizlerde boðulurken
kendini kurtardýn
sen ki benim rüyamýn gezgini
sen ki iç dünyamýn sessiz sesi
hadi duy artýk sensizliðimi
...
Kýrmýzý Cumartesi,
çeþme avlularýna
kýrýk dökük testi içi hayallerim
bir hiç uðruna dökülüyor
hüzün kokulu þarkýlara
bir acý notasý iliþtiriliyor
duyan rüzgarýn, uðultu ile eþliði
daðlarý ayaða kaldýrýyor
dayanamaz bir ölü bile
kendi kayýp mezarýnda
belki kalkýp geliyor
isyan þefi eþliðinde bir þarký dinliyor ve tekrar gidiyor
vücuduma serin bir kan giriyor
þiirim tükenince
senin kýrmýzýn benim yaþamým oluyor
...
Pazar siyah,
bu akþam Ahmet Haþim gibi geceyi seyrediyorum
yýldýzlarýn yaný baþýnda
yollarda kalmýþ bir dalga kadar yorgun
kýyýya vurmuþ umutlar kadar durgun
yokluðuna alýþmýþ bir el kadar suskunum
her bir hýçkýrýkta
isyanda
kendimi dizginleyecek yeni bir diz
yeni bir dize
yepyeni bir hece arýyorum
geleceðe geçit olacak bir tünel arýyorum
ama kayboluyorum
yüreðinin kapýsý öylesine kilit altýnda ki
asla ulaþamýyorum
serseri zifiri de ötmüyor artýk kuþlar
beni sorma
nasýl olduðumu bilecek kadar bile kendimde deðilim
...
hafta sonu
ve hafta içi
su berraklýðýnda aklýmýn her köþesi
seni dileniyor gelip geçen kelimelerden
evvelden
ahirden
tasvirlediðim bu renklerden

gün be gün
soluyor her bir zerrem
yaðmurun þeffaflýðýnda göðe sýðýnýyorum
günlerin renklerle olan dansýný izliyorum...


(Ýlknur Karaca)


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.