yaklaþ
içimin tenhalýðýnýn soðuk evlerinden birinde
sevebilmek için yeniden
titret sol tarafýmý
ürperti sararken
soru iþaretli cümlelerin etrafýný
bulutlarýn arkasýnda saklandý
her bir acý
tutunamadýklarým boyuyor, iklimi bozkýr yerlerin içinde
sanýrým ta en derininde
duran
dupduru sularý
oyuyor, kadýnýn yazmasýndaki oyayý
içerken son aþkýný
telaþla
yaklaþ yanýma
son gününü yaþýyormuþ gibi
sarýl boynuma
ben her gün
son günümmüþ gibi yazýyorum seni duvarlara
ben her gün
seninleymiþ gibi þaþkýn þaþkýn söyleniyorum ufuklara
þarkýlar çalýyor düþünürken
boðazýma dizilen harflerden kolye yapýyorum sonra
adýn çýkýyor ortaya
tek tek tek
kokluyorum heceleri
bakýyorum da
hepsi saçýnýn eseri
yaklaþsana bana
korkma
ürkekliðinin arkasýna saklanýrsan
nasýl tekrar ýþýldar/ bu aynalar
bana yaklaþýrken
fark edeceksin renkleri
sesleri
hepsi nefesinin eseri
anlamýyorlar
ya da anlatamýyorum bu hissi ben herkese
gizli bir tapýnaðýn içinde ve
sanki yüzyýllardýr antika bir vazonun içinde
kilitli kalmýþým da
nice zamanlar geçmiþ gibi hissediyorum
lakin ayýrdýna vardýðým tek þey sensin
senin olmayýþýn duyumsadýðým yegane þey
/ anlatamýyorum
ve dahi anlamýyorlar /
beni unuttuðun an
haziran bile olsa
ansýzýn karþýlaþýverirsek baþka bir haziranda
ve hani dünya çok küçükmüþ gibi
çarpýþýverirsek ay ýþýðýnýn yansýmasýnda
iþte o an
öp beni dudaðýmdan
içime býrak veda buseni
içime yeniden sal sevda ateþini
çünkü ne zaman bu ihtimali düþünsem
yeniden kalbim atmaya baþlýyor
ve kilitli olduðum yerden çýkmayý düþlüyorum,
aksi taktirde
umursamýyorum nerede olduðumu
bir elveda þiirinin son satýrý olduðumu hatýrlayýp
gömülüyorum karanlýklara
hiç olmazlara
böyle koyma beni bir baþýma
gitmelerin ardýndan
yaklaþ
ki yaklaþ da, öp beni dudaðýmdan...
(Ýlknur Karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.