Acýya bulanan bir aþkýn
hikayesini yazdýk biz seninle
içi aþkla dolu olsa da
barýndýrdýðý umutsuzluðu gizlemeye çalýþtýk
kandýrmak istedik kendimizi
saklayarak gözyaþlarýmýzý
her gece yarýna uyanmak için
kapatsakta gözlerimizi
hiç açýlmasýn diye dua ettik içten içe
uzaktan sevmenin yorgunluðuyla
yürüdük bunca zaman
takatsiz kalan sadece yürekler deðildi aslýnda
birde mesafeler vardý boynumuzu büken
yürüdükçe uzaklaþan mutluluðu
yakalamaya çalýþtýkça
umutsuzluk tuttu yakamýzdan
nerede hata yaptýk diye
düþündük zaman zaman
engel olamadýk her doðan güneþte
yaðmurlarý salmaktan
ýslandýk damla damla düþen duygularda
karma karýþýk aklýmýzla,
tutmaya çalýþtýk birbirimizi
olmadý
neyin habercisi, neyin delisiydik
aþk dediðimiz ayrýlýðýn karþýlýðý mýydý
nasýl silinir hayat dolu bir mazi
tüm þiirler ardýndan aðlayýp gitti
ölümü gizleyip kirpiklerimize
tuttuðumuz gözlerimizi yerinden kestik
ve tükendik kendi benliðimizde
güzel günlerin sayýsýný unuttuk
yýprandýk ve bittik
açan güllere adýmýzý versekte
her bahardan sonra
solmaya mahkum edildik...
30.04.2014
Rasim Yýlmaz
.................................................................................................