ne tarih dünyadan,ne dünya tarihten geçiyor. insandýr bir ayak basýyor bastýðý yerde gömülen. alnýnda kesik bir alfabe yüzünde unutulmuþ bir takvim benim sensin biziz yine o boþluða adýný düþüren.
tutamýyoruz hiç bir günü avucumuzda nede yasýmýza yaslanabildik insanýn insana yandýðýndan.
ayrýlýktan geçerken taþ ocaðýný kurdum boncuk boncuk hüzün doldurdum sol cebime, iblisin kýrýk ayaðýna denk gelmedim vurup,aþka gelecektim ki, yaþý kuruttum.
ferhad
aþka çýkmýyor kapýmýz ne desek fayda’sýz kilit vurdum kapýma ölümün elleri dudaðýmdan geçti kuru bir çöl üþüyor ellerimde yapayalnýz..
sözle doldurduk kurþunun geçtiði yere yarayý yüzümüze gere gere.
n’olur bir seferde mezar taþý ölsün ferhad gülsün..
/yüksel batu Sosyal Medyada Paylaşın:
Bager Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.